 |
| เพียงชายคนนี้ไม่ใช่ผู้วิเศษ |
พอจัดห้องล้างไตเสร็จ นันทพลเดินออกมาส่งศตวรรษกับเสาวรสที่รถ นันทนาเอ่ยปากขอโทษเสาวรสที่ทำรุนแรงเพราะมีแผนบางอย่างในใจ นันทพลถามอนุศนิยาไม่คิดจะขอโทษบ้างหรือ เธอกัดปากนิ่ง ศตวรรษแกล้งเย้า
“ไม่ต้องรีบร้อนหรอกครับ ยังมีเวลาอีกตั้งสามปี ผมให้ติดไว้ก่อนก็ได้ ถึงโอกาสมีแค่สามเปอร์เซ็นต์ที่จะได้ฟัง ผมก็จะรอ”
อนุศนิยาหน้าตึง ระหว่างนั้นรถหรูคันหนึ่งแล่นมาจอด นนทิยาลงจากรถมากับชายหนุ่มรูปงาม แนะนำกับทุกคนว่า พริ๊นซ์เป็นลูกชายอดีตเอกอัครราชทูตไทยประจำสตอกโฮม เน้นให้รู้จักกับอนุศนิยาเป็นพิเศษ เสาวรสกระซิบกับศตวรรษ ดูพวกไฮโซเขาจับผู้ชายกันแบบนี้เอง พอรวยหน่อยแทบจะลากเข้าบ้าน ศตวรรษหงุดหงิดใจพยายามไม่สนใจไม่แคร์
ชยากรกลับมาโดนสี่สาวเหน็บแนมตามวิสัย อังกาบ มองลูกชายอย่างสงสาร...อนุศนิยานั่งอึดอัดคุยกับพริ๊นซ์ พอดีอนุกรสวมกางเกงว่ายน้ำเดินผ่านไปโดดน้ำในสระ พริ๊นซ์เหลียวมองตาเป็นประกายทันที อนุศนิยาเห็นท่าทีก็ยิ้มกริ่ม...ชยากรไม่พอใจรู้ว่าเธอกำลังโดนจับคู่
ศตวรรษกลับมาเจอโสมมิการออยู่ที่บ้าน พอเธอรู้ว่าไปบ้านอนุศนิยากันมาก็รีบใส่ไคล้ว่าคนบ้านนั้นเชื่อถือไม่ได้สักคน เสาวรสรู้ว่ากำลังหึงลูกชายก็คิดจะดึงมาช่วยปลดหนี้ให้เร็วขึ้น
วันต่อมา โสมมิกาไปธนาคารให้เจ้าหน้าที่เช็กเงินในบัญชีว่าตนมีถึง 60 ล้านไหม พอผู้จัดการบอกว่ามีเธอก็จะถอนทันที แต่ผู้จัดการเน้นว่าเธอต้องเซ็นร่วมกับอุดมศักดิ์ถึงจะเอาเงินออกมาได้ เธอถึงกับจ๋อยเดินคอตกออกมาหาเสาวรสที่รออยู่...ทั้งสองกำลังจะกลับ อุดมศักดิ์มากับลูกน้อง เสาวรสหน้าซีด อุดมศักดิ์รู้ทันทีว่าลูกสาวกำลังโดนเสาวรสรีดไถ จึงประกาศกร้าว
“ฟังไว้นะ ลูกชายเธอจะไม่มีวันได้เงินจากฉันแม้แต่สตางค์แดงเดียว”
เสาวรสเจ็บใจรู้แล้วว่าโสมมิกาไม่ได้มีประโยชน์อย่างที่คิด
ooooooo
มิรันตรีมาหาอนุศนิยาที่บริษัท เห็นทำงานง่วนจนไม่ได้ทานกลางวัน ที่มาเพื่อจะบอกว่าโครงการเริ่มโปรโมตแล้ว เตรียมตัวโหวตได้เลย อนุศนิยาข้องใจว่าพวกผู้หญิงเขาจะโหวตไปเพื่ออะไร มิรันตรีบอกว่าเป็นการขายฝัน พวกผู้หญิงมโนหาชายในฝันของตัวเอง
“ในโลกนี้ยังมีผู้ชายดีๆอยู่จริงเหรอ” มิรันตรีงงว่าวันนี้เพื่อนเป็นอะไร อนุศนิยาบอก “รู้แล้วเหยียบไว้นะ ตอนนี้นุศกำลังโดนที่บ้านหาแฟนให้ แต่ละคนไม่เห็นทำให้นุศรู้สึกดีกว่าอยู่คนเดียวตรงไหน เห็นแล้วอยากจะบ้าตาย”
“ถ้าไม่ถูกใจ มาหาเอาจากในโครงการนี้ไหมล่ะ เผื่อมีโดนๆให้นุศชอบบ้างก็ได้นะ นี่ไงๆ” มิรันตรีชี้ที่ภาพศตวรรษในไอแพด
อนุศนิยาหน้าตึงแขวะนี่ก็เป็นหนุ่มชวนฝันเข้าไปได้อย่างไร มิรันตรีเอ่ยถามเรื่องหนี้สินของเขาจริงหรือ แล้วทำไมโสมมิกาถึงลดตัวมายุ่งเกี่ยวด้วย อนุศนิยาว่าคงเสียศูนย์หรือประชดชีวิต มิรันตรีคิดว่าจะแก้แค้นก็น่าจะหาดีกว่านี้ อนุศนิยาเห็นด้วยว่าศตวรรษไม่เห็นมีอะไรดี
“สงสัยมิว่า ที่นุศไม่เคยถูกใจใคร ก็เพราะนุศเอาตัวเองมาเป็นมาตรฐานใช่ไหมล่ะ”
อนุศนิยาสะดุดคำพูดของมิรันตรีจนเก็บมาคิดว่า “นุศคงรู้ใช่ไหมว่าโสมเชื่อว่านุศเป็นต้นเหตุให้อาชยาทิ้งเขา แล้วเขาก็คงผูกใจเจ็บเอามากๆ ถ้านุศมีแฟนซักคน โสมคงไม่ยอมน้อยหน้า โสมจะต้องเอาคนของเขามาแข่งกับผู้ชายของนุศ เขาถึงได้พยายามจะดันให้หมอวรรษ ชนะโหวตให้ได้ไงล่ะ...ยัยโสมรู้ว่าเรื่องงานเก่งสู้นุศไม่ได้ แต่ถ้าเรื่องผู้ชาย เขามั่นใจว่าหาได้ดีกว่านุศแน่ ที่มิพูดเนี่ยไม่ได้จะกดดันให้นุศหาแฟนมาสู้กับเขาหรอกนะ แค่จะเตือนว่าโสมมิกาไม่มีวันยอมเห็นนุศลัคกี้อินเลิฟแน่ๆ”
คืนนั้นอนุศนิยาขับรถมารับยาพ่อเพิ่มที่โรงพยาบาล เผอิญเจอศตวรรษก็หาว่าเขามาดักรอ เขาย้อน “ผมเห็นด้วยกับพ่อคุณแล้วว่าคุณพูดอะไรออกมาแต่ละทีฟัง
ไม่ได้สักคำ”
อนุศนิยาเต้นเร่าๆที่มาพูดจาแบบนี้ ศตวรรษบอกว่าตนเข้าเวรกลางคืน เข้าใจหรือยัง ทันใดได้ยินเสียงท้องเธอร้องโครกคราก จึงถามอย่างห่วงใยเอากาแฟไหม เธอปัดไม่เอาแต่ท้องร้องขึ้นอีก เขาจึงเย้าว่ากาแฟแก้วเดียวไม่พอต้องแซนด์วิชด้วย เธอทั้งโกรธและอายที่เสียฟอร์ม
ระหว่างที่ศตวรรษกำลังถือถ้วยกาแฟแล้วเลือกแซนด์วิชให้อนุศนิยา โสมมิกาโผล่มาดึงถ้วยกาแฟไปแกล้งสะดุดให้กาแฟหกใส่แขนอนุศนิยาเต็มๆ ศตวรรษตกใจรีบเข้ามาดูแล โสมมิกาเยาะไม่ได้ตั้งใจ ศตวรรษดึงอนุศนิยาไปทำแผล โสมมิกาโวยทำไมเขาต้องทำเอง พยาบาลปรามห้ามเสียงดัง เธอแทบกรี๊ดไล่หลัง
อ่านเพิ่มเติมได้ที่
http://www.thairath.co.th/ent/novel/Plengchaikonne/ch4
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น