 |
| เพียงชายคนนี้ไม่ใช่ผู้วิเศษ ตอนที่ 6 |
เสาวรสเอารายชื่อแขกให้ศตวรรษ บอกด้วยน้ำเสียงขุ่นเคืองว่าทางนั้นให้โควตาเราแค่ร้อยคน คงอยากได้เขาคนเดียวถึงเขี้ยวน่าดู ตนจะไม่ยอมเสียบ้านนี้ไปแน่เขาจงหอบกระเป๋าไปอยู่บ้านอนุศนิยาเลย ศตวรรษหนักใจไม่อยากให้อนุศนิยาดูถูกเหยียดหยามไปมากกว่านี้
วันรุ่งขึ้นจะเป็นวันแต่งงาน มิรันตรีทนไม่ไหวลากอนุศนิยาไปลองชุด...ระหว่างนั้น ชยากรแอบถามประภาจนรู้ว่าอนุศนิยาไปไหนจึงตามมา เขาตะลึงเมื่อเห็นเธอในชุดแต่งงาน เธอตกใจสะดุดจะล้ม เขาเข้าประคองไว้ ศตวรรษแวะมารับชุดของเขาเช่นกันเห็นภาพนั้นก็เข้ามาเหน็บ
“ผมนึกว่าเจ้าบ่าวเจ้าสาวจะมาลองชุดด้วยกัน ที่ไหนได้มีคนมาทำแทนให้ด้วย”
มิรันตรีรีบเปลี่ยนเรื่องเชิญศตวรรษไปลองชุด เขาจึงแกล้งยั่วชยากร ทำสวีตหวานบอกอนุศนิยาว่าเธอสวยมากเดี๋ยวตนออกมาถ่ายภาพเวดดิ้งกัน มิรันตรียุส่ง อนุศนิยายิ้มรับมุก
พอทั้งสองยืนคู่กันกลับแข็งทื่อไม่สวีตหวาน มิรันตรีทัก “ถ่ายรูปแต่งงานนะคะไม่ใช่ถ่ายบัตรประชาชน เจ้าบ่าวโอบเจ้าสาวหน่อยสิคะ”
ชยากรเหล่ไม่พอใจ ศตวรรษจึงโอบกอดอนุศนิยาทางด้านหลังยื่นหน้ามาข้างๆแทบแก้มชนกัน อนุศนิยาหันมองทำให้จมูกจุ๊บแก้มเขา มิรันตรีจับภาพไว้ได้ อนุศนิยากระซิบศตวรรษอย่าให้มันมากเกินไป เขากระซิบกลับเกินไปตรงไหน นี่เป็นนาทีทองที่กำลังทำให้อาเธอเห็นว่าเราเป็นคู่รักกันอยู่ ชยากรกำมือแน่นทนไม่ไหวเดินจ้ำออกไป อนุศนิยาเห็นรีบสลัดตัวออกบอกหมดเวลาเล่นละครแล้ว และดึงมือมิรันตรีไปเปลี่ยนชุด ศตวรรษตะโกนไล่หลังส่งภาพให้ด้วย
ระหว่างอนุศนิยายืนรอมิรันตรีไปเอารถ ศตวรรษเข้ามาติง “ผมยอมแต่งก็เพื่อปกป้องชื่อเสียงคุณ คุณก็น่าจะช่วยรักษาหน้าผมบ้าง ผมไม่อยากให้ใครมาหัวเราะเยาะลับหลังที่เห็นคุณกับอายังควงกันไปไหนต่อไหน”
“แล้วทีโสมไปแอดมิทอยู่ใกล้ๆคุณไม่เห็นว่าคุณจะไว้หน้าฉันตรงไหน” อนุศนิยาสวน
ศตวรรษแย้งนั่นที่ทำงาน ตนก็พยายามเลี่ยงเท่าที่เลี่ยงได้ แต่เธอกลับควงกันมาลองชุดแต่งงานมันล้ำเส้นเกินไป “เอาเป็นว่าถ้าคิดจะลงเรือลำเดียวกัน เราต้องให้เกียรติกันมากกว่านี้ ผมไม่สนว่าก่อนหน้าคุณจะผ่านอะไรมา แต่ระหว่างสามปีนี้ ช่วยไว้หน้ากันหน่อยได้ไหม เรื่องแบบนี้ไม่มีผู้ชายที่ไหนเขารับได้”
อนุศนิยาหน้างอกลับเข้าบ้าน อังกาบเห็นเข้ามาคุยด้วย อนุศนิยาจึงเลียบเคียงถามว่าตอนอยู่กับอากงใหม่ๆอึดอัดไหม อังกาบปลอบว่ามันมีช่วงต้องปรับตัวทั้งเราและเขา ชีวิตคู่ไม่ได้เริ่มต้นที่ความรักเสมอไป
ศตวรรษเป็นคนดี ตนเชื่อว่าความดีของเขาจะทำให้เธอรักเขาได้ อนุศนิยาเบ้ปากขอแค่อยู่แล้วไม่ฆ่ากันตายก็พอ แค่นึกว่าจะต้องมาใช้อากาศหายใจร่วมกัน ตนก็อยากกลั้นใจตายแล้ว...อังกาบฟังแล้วนึกห่วงขึ้นมาที่อนุศนิยามีอคติแบบนั้น
คืนนั้นศตวรรษครุ่นคิดถึงคำพูดดูหมิ่นของอนุศนิยา จนกระทั่งทางโรงพยาบาลโทร.มาบอกว่ามีอุบัติเหตุของผู้บริจาคไต เขาจึงรีบออกจากบ้านแต่เช้ามืดเพื่อไปทำการผ่าตัด สั่งจันทร์กับชะมวงให้บอกเสาวรสไปเจอกันที่บ้านอนุศนิยาเลย
ooooooo
โสมมิกายังฟูมฟายดื่มจนเมาโทษพ่อที่ไม่ยอมให้เงิน ศตวรรษจึงต้องไปแต่งงานกับอนุศนิยา อุดมศักดิ์เจ็บใจตกลงเป็นความผิดตนหรือ จึงบอกลูกสาวจะตัดปัญหาให้ โสมมิกาดีใจ เข้าใจว่าพ่อยอมจ่ายหนี้ให้ศตวรรษ
ภายในคฤหาสน์วรเลิศลักษณ์ อังกาบ ประภา ใบเฟิร์นและสาวใช้ช่วยกันเตรียมพิธีหมั้น เพื่อนเจ้าสาวอย่างมิรันตรีช่วยอนุศนิยาแต่งตัวและบรีฟลำดับงานให้ฟัง ว่าเสร็จพิธีหมั้นจะมีนิตยสารมาทำสกู๊ปพิเศษสองเจ้า จึงมีตัวอย่างคำถามให้อ่านเสียก่อน จะได้ไม่เผลอตอบอะไรโชว์โง่ออกไป อนุศนิยาค้อนขวับ
ด้านศตวรรษผ่าตัดคนไข้เสร็จก็รีบขี่มอเตอร์ไซค์มุ่งหน้าไปบ้านอนุศนิยา ระหว่างทางเจอคนของอุดมศักดิ์รุมทำร้ายลากตัวไปขังในตู้คอนเทนเนอร์แถวท่าเรือพร้อมรถมอเตอร์ไซค์
ทางงานแต่งงาน เสาวรสตั้งขบวนขันหมากรอ เจ้าบ่าว เริ่มร้อนใจที่ศตวรรษยังไม่มา...นันทพลเข้ามาคุยกับอนุศนิยาด้วยความปลาบปลื้มที่ลูกจะเป็นฝั่งเป็นฝา แต่เธอกลับน้ำตาไหลพราก เขาตกใจลูกน่าจะมีความสุข อนุศนิยายอมรับว่าไม่รู้สึกอย่างนั้นเลย เขาจึงปลอบ
“นุศตั้งใจฟังพ่อ พ่อรู้ว่าการแต่งงานครั้งนี้ไม่ได้เกิดจากความรัก แต่พ่อมั่นใจว่าผู้ชายอย่างหมอศตวรรษจะทำให้ลูกรักได้ไม่ยาก แค่ลูกเปิดใจเปิดตามองเขาในอีกด้านหนึ่ง ด้านที่ไม่ใช่ลูกหนี้ ลูกก็จะรู้ว่าพ่อมองคนไม่พลาด ถ้าหมอไม่ใช่คนดี พ่อจะไม่มีวันฝากชีวิตลูกไว้ในมือของเขา...พ่อกล้าเอาหัวเป็นประกันว่าผู้ชายคนนี้จะไม่ทำให้ลูกของพ่อต้องพบกับความเสียใจ เขาจะเป็นคนที่ทำให้ลูกมีความสุขมากที่สุด อย่าได้กลัวในสิ่งที่ยังไม่ได้เกิดขึ้น เชื่อพ่อนะลูก”
แต่แล้วเวลาผ่านไป ศตวรรษก็ยังไม่มา อนุศนิยาเริ่มคิดถึงที่เขาเคยขู่ไว้ว่าถ้าไม่มีเขาสักคน เธอจะรู้ว่าเป็นอย่างไร...นี่คงเป็นการเอาคืนของเขา
อ่านเพิ่มเติมได้ที่
http://www.thairath.co.th/ent/novel/Plengchaikonne/ch6
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น